Mooie laatste woorden.......
Als de dag van gisteren herinner ik mij hoe ik samen met Jeu het verenigingsblad van ‘de loopclub’ doorbladerde en het artikel over de Tour du ALS 2012 las. Het was slechts korte tijd voor het overlijden van mijn grote vriend en geestverwant. Ik hoefde niet lang na te denken en het plan was geboren… Dit zou een passende wijze zijn om in Jeu’s geest aandacht te vragen voor wat door hem altijd als een ‘sluipmoordenaar’ werd betiteld, ALS. Al snel daarna sloten Guy, Aurelio, Boy en Frans zich aan en ‘Team Jeu’, zoals wij ons met gepaste trots en evenzovele gemengde gevoelens mochten noemen, was een feit. Jeu zelf had ons helaas inmiddels verlaten……
Jeu’s geest bleek echter opnieuw ook hier te verbinden. In de maanden die volgden bleek ‘Team Jeu’ in alle opzichten een waar team. Samen met ons bleken heel wat vrienden, familie, collega’s en bekenden van Jeu, doordrongen van de noodzaak om ‘iets’ te doen en zodoende bij te dragen aan de bestrijding van deze verschrikkelijke aandoening. Hartverwarmend en bemoedigend de vele reacties en donaties. Jeu maakte opnieuw blijkbaar heel wat los.
Op 5 juni, na maanden van trainen en organiseren werden we uiteindelijk, goed verzorgd door onze meest trouwe supporters Ria en Monique, uitgeleide gedaan door een onverwacht grote groep vrienden en familie die zich ’s avonds in Pey op de Dorpstraat hadden verzameld. Opnieuw hartverwarmend.
7 juni dan ‘de grote dag’. Een dag getekend door inspanning en emotie. Een dag ook van zorg voor elkaar. Konden we met z’n allen de belofte aan Jeu en aan onze achterban waar maken ? Samen minimaal 5 maar liever 10: ieder van ons 2 keer die enorme bult omhoog. Het was 30 graden en we waren er klaar voor, zo bleek. Alhoewel hij hier en daar naar onze mening best iets harder en langer had mogen duwen, niet zonder de steun ‘van boven’, van onze grote vriend waarom het allemaal was te doen. Na afloop in het Base Camp van de organisatie, de bekendmaking; 1,2 miljoen het bedrag wat we samen met zo’n 600 ‘TDA stampers’ bij elkaar hadden gefietst. Zo’n 10.000 euro daarvan bijeengebracht door onze, door Jeu’s, achterban. Een dag met een gouden rand.
Ook de daaropvolgende dag waarop wij met z’n vijven nogmaals een beklimming deden om als sluitstuk op een bijzondere wijze Jeu te eren en te herdenken, was een heel bijzondere. Het moment dat Guy boven op de kale, koude en waaierige berg, niet ver van de plek waar wij een tastbare herinnering aan Jeu achterlieten, met zijn saxofoon Edelweiss ten gehore bracht was bijzonder, intens en zal ons ongetwijfeld voor altijd bij blijven.
Tja, en dan heb je alles gedaan waarop je je maanden hebt voorbereid. Ondanks dat alles super is verlopen, ook een zeker gevoel van weemoed. Voor mijzelf het moment en het besef nu Jeu pas ‘echt’ te hebben begraven…..
Gelukkig een dag later iedereen weer heelhuids terug. Opnieuw gemengde gevoelens als we allemaal vanuit Pey vervolgens onze eigen weg weer gaan. Gelukkig met zondag 16 juni in het vooruitzicht wanneer we het laatste deel van onze belofte aan Jeu inlossen. ’s Middags treffen we ons, samen met Ria en onze gezinnen in het Bergerbos. Nadat we onze stenen van de Mont Ventoux bij Jeu op het graf achterlaten, blaast Guy nog eenmaal Edelweiss…..
Na een gezellige BBQ gaat ieder nu definitief zijn eigen weg. Het is afgerond, we hebben gedaan wat we beloofd hadden; Jeu op een gepaste wijze geëerd en bijgedragen aan de bestrijding van een ziekte die hopelijk snel de benaming ‘sluipmoordernaar’ zal verliezen.
Alle sponsors, supporters hartelijk dank !
‘Team Jeu’; Aurelio, Boy, Frans, Guy, ‘B.O.B’s’, merci, ‘t woar ‘n veurrecht en ‘n plezeer um dit mit uch te moage doon.
Jos